We hebben afgelopen zaterdag een besluit genomen in welke lodge we de laatste dagen van de vakantie willen doorbrengen, dus konden we de reis definitief boeken bij het reisbureau Inkandina.
Vandaag de bevestiging ontvangen dat alles besproken is.
Nu rest ons alleen nog de komende 4 maanden flink te trainen om straks maximaal te kunnen genieten van de omgeving.

We hebben een email ontvangen van het reisbureau met de mededeling dat luchtvaartmaatschappij Taca de vlucht van Chiclayo naar Lima heeft geannuleerd omdat ze op 1 april niet vliegen op Lima. Daarbij hebben ze de vlucht naar Trujillo ook maar geannuleerd.
Wat nu! we hebben een strak schema en willen eigenlijk de route door het noordelijke deel van Peru niet missen omdat er veel interessante dingen te zien zijn.
Het alternatief wat we kregen is boeken bij een andere maatschappij wat direct inhoud dat de prijs veel hoger is dan bij Taca. Na veel wikken en wegen hebben we toch maar besloten om beide vluchten bij LAN te boeken zodat de rondreis noord Peru is veilig gesteld.

Vrijdagmiddag om 12:30 uur vertrokken we van Schiphol, tijdens het taxiën zoals gebruikelijk de safety uitleg via een video, helaas moest ik de stewardess er op wijzen dat de verkeerde band gestart was, namelijk voor Boeing 747-400 in plaats van 777-200.
Naast mij zat een Duitser die de gehele reis geen woord gezegd heeft, erg saai.
Na 12 1/2 uur vliegen (3 films en een paar uur kijken op de landkaart waar we vlogen) kwamen we eindelijk aan in Lima om ca. 18.45 uur (0:45 in Nederland). Bij de paspoortcontrole een lange rij en duurde lang voordat we aan de beurt waren. Ophalen van de koffers verliep vlotjes.
Toen we buiten kwamen geen vertegenwoordiger van het reisbureau, wat nu, nog een rondje gelopen maar nergens onze naam op een bordje. Toch maar even wachten dan na zo'n 15 minuten kwam er iemand aangerend, duizend maal excuus voor het te laat komen, oorzaak verkeer.
Netjes naar het hotel gebracht en konden we de reisdocumenten in ontvangst nemen na de nodige uitleg en de betaling van het resterende bedrag.
We zijn nu net in de hotelkamer en het is al half 10 (s'avonds) dat is in Nederland half 4 s'ochtends.
Nog even douchen en snel naar bed.

We begonnen vanochtend vroeg aan het ontbijt, we konden echt de slaap niet vatten en daarna waren we ook al weer erg vroeg wakker.

Ad weet je nog hoe je een wafel ging maken met yoghurt en muesli in plaats van deeg in Amerika, we hebben nu een leuke variant, Luisa dacht een gekookt eitje te hebben gepakt, sloeg hem stuk op de rand van het bord en ja hoor je voelt hem al, het bleek een rauw ei te zijn dus lag de dooier naast het bord. Het is hier gebruikelijk dat ze een omeletje voor je maken.

Vandaag een strak programma, we zouden opgehaald worden bij het hotel voor de City tour in Lima, als eerste werden we gebeld in het hotel dat ze ons wat later zouden ophalen. Voor ons werd het alweer spannend omdat we weinig speling hadden vandaag i.v.m. de vlucht naar Trujillo later op de dag. We moesten terug zijn in het hotel voor 13:45 uur.
De City tour was eigenlijk even vliegensvlug door het centrum van Lima, een museum met diverse ceramiek van alle culturen uit Peru, Plaza de Armas en Monasterio de San Fransico waar we de catacomben hebben bezocht. Daarna zouden we nog even naar een park gaan met uitzicht op de Stille Oceaan. Het was echt billen knijpen totdat we bij het hotel aankwamen, gelukkig we waren op tijd.
Nog 5 minuten om de spullen te pakken.
Zoals gewoonlijk was het weer een gekkenhuis met het verkeer in Lima, maar we kwamen op tijd op de luchthaven. Op de luchthaven even snel naar de Mc Donalds.
Tijdens de vlucht zat ik naast een Peruaan die in New York werkt en bij familie op bezoek ging, in tegenstelling tot de Duitser heeft Carlos (de Peruaan) gedurende de 40 minuten durende vlucht bijna zijn hele levensverhaal verteld.

Aangekomen in Trujillo werden we netjes opgewacht en naar ons hotel gebracht. We zitten midden in het historische centrum van Trujillo in hotel Libertador.
Trujillo is gesticht in het jaar 1534 door Francisco Pizarro en vernoemd naar zijn geboorteplaats in Spanje. Deze stad heeft prachtige koloniale huizen en is een genot om te zien.
Even een vlot bezoek aan de kathedraal waar diverse huwelijken werden gesloten. Aansluitend op aanbeveling van Carlos naar het restaurant El Mochica om een typisch gerecht te bestellen: “Cuy” (Cavia), vreemde smaak maar alles wendt.
In de lobby van het hotel nog even een “Pisco Sour” en “Maracuja” gedronken (42% alcohol), vreemde drankjes maar wel lekker.
Morgen gaan we weer vroeg op pad, dus weer redelijk op tijd naar bed.

Elke zondagochtend wordt er een militair defilé gehouden op het plein Plaza de Armas, op zich vonden we dit niet zo interessant echter kon onze gids ons niet ophalen met de auto bij het hotel omdat de wegen waren afgesloten. We hadden verwacht dat de tour van vandaag weer met een groep zou zijn maar dat bleek niet zo te zijn, we hadden een chauffeur en gids voor ons tweeën.
Vandaag een bezoek aan Huaca de la Luna een enorm bouwwerk van adobe (bouwmateriaal bestaande uit zand, water, klei en organische materialen zoals stro en mest) geconstrueerd door de Mochica cultuur in de 5e eeuw. We werden verrast door de grote hoeveelheid aan beschilderde muren van dit complex. Huaca de la Luna was een heilige plek vlak bij een heuvel die sterk lijkt op een piramide. Op deze plaats zijn mensen geofferd aan de goden om deze gunstig te stemmen.

Aansluitend een bezoek aan het archeologische complex Chan Chan in de Moche vallei. Chan Chan was de religieuze en administratieve hoofdstad van de heer Chimu en is de grootste stad van Amerika pre-hispanisch en is opgebouwd uit modder en klei.

Daarna nog even naar de kustplaats Huanchaco, waar nog steeds gebruik wordt gemaakt van rieten kano´s. Deze rieten kano´s zijn ambachtelijk gemaakt en ongeveer 3 - 4 meter lang en werden gebruikt door de Mochicas en Chimus om te vissen. Even snel een paar foto´s maken en weer terug naar Trujillo.
De rest van de middag een beetje rondgelopen op het plein Plaza de Armas om de gekleurde monumentale gebouwen op foto vast te leggen.

De planning voor vandaag was een vrije ochtend maar we werden gisterenavond gebeld dat het bezoek aan het archeologische complex “el Brujo” verschoven is naar de ochtend, gelukkig maar want de zon scheen volop en het was al redelijk warm. Ook vandaag een chauffeur en gids voor ons beide, dit is precies waar wij enorm van genieten, vroeg op de locatie om te fotograferen zonder groepen toeristen, en geweldige uitleg van onze gids die goed op de hoogte is van de geschiedenis.
Na ca. een uur rijden (60 Km) ten noorden van Trujillo kwamen we aan bij het complex in de Chicama vallei, op zich een kale vlakte met een aantal heuvels waar de piramides onder verborgen zijn.
In deze omgeving leefde de Mochicas en construeerden de piramides Huaca Cortada en een piramide waar ze de graftombe hebben gevonden van de “la Señora de Cao”, van haar is bekend dat zij een van de leiders was van de Moche. De graftombe is onbeschrijfelijk mooi met prachtige afbeeldingen op de wanden.
In het bijgelegen museum hebben we genoten van het aardewerk en de schat, die in het graf gevonden is. In het museum ligt ook het lichaam van “la Señora de Cao” wat volledig geconserveerd terug gevonden is in het graf, en dit zonder mummificatie, waarbij de huid intacte gebleven is, zelfs de tatoeages op de arm zijn nog zichtbaar. Dankzij een laagje kwik wat was aangebracht op haar lichaam. Op zich is het bijzonder dat een vrouw leider van de gemeenschap was, geschat is dat ze overleed met een leeftijd tussen 20 - 25 jaar. Naast haar graf zijn nog 4 graven gevonden, waarvan het bijzonder is, dat het jonge mannen waren.

Volgens onze gids Tali, hebben wij de juiste route gekozen om Peru te ontdekken, met de start in het noorden leren we de culturen kennen in de juiste chronologische volgorde.

In de middag reizen we naar Chiclayo, vlak voor vertrek ontdekte we dat de datum op de bus ticket voor morgen is en niet vandaag, wederom een beetje paniek dus maar weer bellen, het reisbureau stelde ons gerust dat de ticket al gecorrigeerd was naar vandaag.
Op dit moment rijden we richting het noorden op de weg “Pan-Americana” voor zover ons verteld gaat deze weg door naar Panama. De weg bestaat uit 2 rijbanen en is erg druk vooral als we dorpjes passeren is het een gekkenhuis, alles rijd hier kris kras door elkaar en vereist de nodige stuurmanskunst. Veel getoeter, maar op een of andere manier respecteren ze elkaar en geven ze elkaar een beetje ruimte.
De rit naar Chiclayo gaat ongeveer 3 uur duren.

Weer vroeg op vandaag, om 8 uur worden we opgehaald door de gids. Tijdens het ontbijt even chatten met het thuisfront.
We vertrekken naar het zuidoosten van Chiclayo naar het dorp Sipan, daar waar Huaca Rajada ligt, hier bevindt zich de Koninklijke begraafplaats. De plek waar in het jaar 1987 de graftombe van “el señor de Sipan” (Heer van Sipan) geheel intact werd ontdekt. In de directe nabijheid werden ook de graftombes gevonden van een priester (1988), van een oude heer van Sipán (1989), van een krijgsheer (1996) en van de tweede andere krijgsheren (1998). Allen behoorden tot de Mochica adel.
In totaal zijn er 16 graven gevonden, waarvan de gevonden schatten van de eerste 13 graven naar een ander dorp Lambayeque zijn verplaatst omdat het daar beter te beveiligen was.
We waren de enige bezoekers op het graven complex, toch wel leuk die privé tours.
Net na de middag naar het museum “Tumbas Reales” (Koninklijke graven) gereden om de schat te zien van “el señor de Sipan”, deze schat wordt ook wel de Toetanchamon van Zuid Amerika genoemd. Een enorme collectie objecten, keramiek, metalen, textiel, veren, etc., die ons veel vertellen over het dagelijks leven van de Moche cultuur. In een woord geweldig hoe dit allemaal bewaard is gebleven gedurende ca. 2000 jaar.
Na het bezoek aan het museum even lunchen met de chauffeur en gids.
Túcume hebben we overgeslagen daar was geen tijd meer voor, als alternatief nog even het museum “Brüning” bezoeken waar de geschiedenis wordt uitgelegd van alle Peruaanse culturen.
Op het moment dat ik dit verhaal schrijf zitten we op de luchthaven van Chiclayo om terug te keren naar Lima. Morgenochtend om 3:30uur worden we weer opgehaald voor de vlucht naar Arequipa.
Nog even een korte aanvulling vanuit Lima, we hoorden net bij aankomst in het hotel (20:00 uur) dat er in Chili een aardbeving heeft plaatsgevonden. Op dit moment volgen we op tv wat er gebeurt. Heb niet het idee dat wij er erg veel last van hebben in Lima, de kustlijn ligt hier op een flinke hoogte.

Vanochtend werden we om half 4 opgehaald in het hotel om ons naar de luchthaven te brengen. Dit betekende voor 3 uur ons bed uit, dus weer weinig geslapen.
De vlucht naar Arequipa vertrok om 6 uur dus hadden we bij aankomst in Arequipa voldoende tijd om de stad te verkennen. De taxi chauffeur die ons ophaalde van het vliegveld wist ons te vertellen dat de aardbeving in Chili hier in Arequipa gevoeld is met kracht 5 op de schaal van Rigter.
Het is hier het thema van de dag, de gehele kust van chili en Peru was volledig afgesloten.
Bij de krantenkiosk staat iedereen de krant op afstand te lezen zonder er een te kopen.
Gelukkig hebben wij nergens last van gehad.
De stad Arequipa wordt ook wel “Ciudad Blanca” (witte stad) genoemd, en wel om twee redenen, als eerste door de witte gebouwen die gebouwd zijn van wit vulkanisch steen van de drie vulkanen uit de omgeving, ten tweede door de blanke Europeanen (Spanjaarden) die zich hier vestigden in de 16e eeuw.
De top attractie om te bezoeken is het “Santa Catelina klooster”. Het klooster is gebouwd in de XVI en XVII eeuw, het lijkt op een kleine stad met zijn vele kamers en prachtige straten.
Het Plaza de Armas is samen met de kathedraal en zuilengangen een van de mooiste pleinen van Peru. Wij hebben het geluk dat ons hotel aan het plein ligt.
We werden ook nog even naar Yanahuara gebracht voor het uitzicht op de drie vulkanen rondom de stad, helaas geen foto’s kunnen maken omdat de vulkanen in een dik wolkendek zaten.
Het bekendst in de stad is: “Juanita” het ijsmeisje, een bevroren mummie uit de Andes. Helaas konden we deze mummie niet zien omdat ze voor onderzoek was uitgeleend.

Laatste nieuws we lagen net op bed na een lange dag, we werden opgeschrikt door een aardbeving (20:50uur) die circa 1 minuut duurde, zo te zien is iedereen er rustig bij omdat het hier vaker voorkomt, Op tv hoorden we dat er een nieuwe aardschok van 7,8 is geweest in Iquique (Chili). We houden het nieuws hier goed in de gaten.

Volgens de Araquipeños viel de aardbeving gisterenavond wel mee, 4.7 op de schaal van Righter.

Vandaag staat een excursie naar de “Valle del Colca” op het programma waar we een bezoek brengen aan het nationale park “Reserva Nacional de Pampa Cañahuas” waar we kunnen genieten van de prachtige Flora en Fauna, prachtige landschappen, archeologische ruïnes, kerken en de bevolking in hun traditionele kledij met hun lokale gebruiken. Onderweg een paar keer gestopt om de Llamas, Alpacas en Vicuñas op de gevoelige plaat vast te leggen. De route lag over een bergpas van 4910 mtr. We zitten nu in hotel Refugio net buiten het plaatsje Chivay, dit hotel heeft zijn eigen thermische bronnen (warmwater van 33-36 graden) waar we straks gebruik van gaan maken om even te relaxen. Een prachtig hotel gelegen naast een rivier met mooie watervallen en een Llama als huisdier. Bij aankomst heftige onweersbuien en regen maar na een half uur was het alweer droog, dus nog even wat filmen en fotograferen hier in de omgeving zolang het nog licht is.

Vandaag staat het uitkijkpunt “Mirador de la Cruz del Condor” op het programma, deze locatie bestaat uit meerdere terrassen met het mooi uitzicht op de diepte van Cañón del Colca. We kunnen hier ook de majestueuze vlucht van de condors goed bekijken, tevens genieten we van een prachtig uitzicht op de andere zijde van de canyon.
Na de lunch gingen we richting Puno, deze bus reis duurt ongeveer 5 uur.

We zitten nu in hotel “Sonesta” prachtig gelegen aan het Titicacameer.

In de haven nemen we de boot die ons naar het kunstmatige eiland Uros in het Titicacameer zou brengen. Het Titicaca meer is het hoogst bevaarbare meer ter wereld en ligt op ca. 3800m. We hadden geluk dat de kapitein van de boot ons naar een klein eilandje bracht waar een aantal families wonen, hier kregen we een beter idee hoe deze mensen leven. De eilanden worden gemaakt van een lokale waterplant. Op het eilandje aangekomen kregen we uitleg hoe deze eilanden tot stand komen, een proces van ongeveer 2 jaar. Grappig die rieten huisjes. Daarna een bezoek aan het natuurlijke eiland Taquile, daar leeft en woont een Andes-gemeenschap die haar oude manier van leven, gewoonten en traditionele kleding heeft behouden. Om op het centrale plein te komen hadden we een klim van 200m (naar 4000m hoogte) redelijk steil, voor ons een mooie oefening, wel even wennen zo´n inspanning op grote hoogte. Als je een foto wilde maken van iemand dan vroegen ze 1 Sol (€ 0,25), dat hadden wij er wel voor over, vooral de kinderen wilden met ons op de foto. Na de lunch genuttigd te hebben weer een paar uur in de boot naar Puno. Nog even vlug Puno verkent, en werden we verrast door een processie, veel mannen en vrouwen in prachtige kleding die vrolijk dansten op het ritme van de fanfare.

Wat veel toeristen overslaan is het archeologische complex Tihuanaco ook wel Tiwanaku genoemd, deze opgravingen zijn de belangrijkste opgravingen van Bolivia met een leeftijd van ca. 5000 jaar.
Met onze privé taxi rijden we richting de grens van Bolivia, ongeveer 2 uur. We worden netjes opgewacht door een andere chauffeur die de rit overneemt in Bolivia, even de douane formaliteiten volgen (invullen van persoonlijke gegevens) en we rijden nog een uurtje naar Tihuanaco.
Bij aankomst bezichtigen we als eerste Tiwanaku en haar belangrijkste ceremoniële centra zoals The Pyramid Akapana, Semi - ondergrondse Tempel, de Tempel Kalasasaya, La Puerta del Sol, Puma Punku, etc. Dit alles onder begeleiding van een privé gids. Op het complex ligt een steen die de polen omkeert als je er een kompas bij houd. Het is dat we het zelf gezien hebben anders zouden we het niet geloven.
Vervolgens bezoeken we het "Lithic en Ceramic" Museum waar interessante voorwerpen zijn te aanschouwen. Als laatste bezoeken het deel genaamd “Puma Punku” waar bijzonder gevormde blokken steen gevonden zijn met exacte hoeken van 90 graden waarbij de hoeken scherp zijn en men de herkomst niet kan achterhalen.
Onderweg hebben we genoten van de rit langs het Titicaca meer met zijn bijzondere dorpen en vrouwen in traditionele kleding.

Vanochtend weer vroeg op om naar het busstation te gaan. Het begint zo ondertussen gewoon te worden om elke ochtend om 5 uur op te staan, tijdens een vakantie hoor je eigenlijk uit te rusten. Even ontbijten met een kopje thee “Mate de Coca” wat helpt tegen hoogteziekte.
Vandaag een rit van ca. 10 uur naar Cusco, het lijkt lang maar achteraf viel het erg mee omdat er 5 stops gepland zijn onderweg.
De eerste stop was bij de piramides van Pukara, waar we het museum en de ruïnes bezochten. In de loop van de reis bereikten we het hoogste punt op de route (4335 m) waar we een snelle foto stop maakten van de prachtige bergen. Bijzonder was de stop in Raqchi bij de tempel van de god Wiraqocha. Het hoogtepunt was het plaatsje Andahuaylillas met een geweldig mooie kerk, die ook wel de Sixtijnse kapel van de Andes wordt genoemd. Deze kerk is een voorbeeld van de koloniale kunst met haar vergulde altaren, muurschilderingen, schilderijen en beschilderde plafonds.
Bij aankomst in Cusco werden we weer netjes opgevangen en naar het hotel gebracht. Tot onze verbazing kregen we te horen van het reisbureau dat ze een email hadden ontvangen uit Lima met een uitnodiging voor een folklore avond met diner. Dit stond niet op het programma maar was een welkom geschenk.

Cusco gelegen op een hoogte van 3400m. is een mooie koloniale stad, gebouwd op de fundamenten van de Inca bouwwerken, daarover morgen meer. Vandaag weer een volledig programma, een excursie naar de Heilige Vallei van de Inca´s, waar we de gelegenheid hadden om de typische terrassen uit de Inca-periode en dorpen zoals Pisac, Calca, Yucay, Urubamba te leren kennen.
In de namiddag bezochten we Ollantaytambo het enorme Inca complex met zijn administratieve, agrarische en religieuze functies. Hier zien we prachtige wanden opgetrokken uit grote rotsblokken, tempels en paleizen. Dit was de ideale locatie om te kijken of we voldoende getraind hebben voor de Inca trail, een steile klim naar boven en smalle paadjes langs de berg om via trappen weer af te dalen naar het dorp. Daarna bezochten we Chinchero, waar we contact hadden met de lokale bewoners en getuigen zijn van hun cultuur en gewoontes. Een meisje vertelde op een leuke manier hoe de kleuren tot stand komen uit natuurlijke producten die gebruikt worden in hun kleding. Al met al weer een bijzondere dag.

Ochtend vrij om de stad Cusco te verkennen, diverse musea bezocht, zoals: Inca museum, archeologisch museum en de beroemde straat waar de basis te zien is van de oude Inca gebouwen. Namiddag rondleiding en een bezoek aan nabijgelegen ruïnes, waaronder het centrale plein, de kathedraal, Koricancha wat een militaire en religieuze centrum van het Inca-rijk was, en gewijd aan de belangrijkste god Sol, rand (Inca baden), Puca Pucara (militaire controle centrum), Kenko amfitheater (bewijs van het mystieke karakter uit die tijd) en het fort van Sacsayhuaman.
Vanavond de briefing gehad over de komende vier dagen, het hoogtepunt de Inca Trail naar Machu Picchu, zo te horen bestaat de groep uit 7 personen: 2 jonge Deense dames, 1 Franse dame, 1 Zwitser, 1 uit Venezuela en niet te vergeten wij tweeën. Een kleine groep dus.
De komende 4 dagen hebben wij geen contact meer met de buitenwereld en komen zondagavond laat in de avond weer in het hotel.

We zijn vanavond erg laat aangekomen in het hotel en moeten de spullen nog pakken voor het vertrek morgenochtend vroeg, weinig tijd dus om wat te schrijven.

De Inca trail, was zwaar onder verschillende weers omstandigheden, ik kan er op dit moment een ding van zeggen, het was FANTASTISCH!

Als we terug zijn uit de jungle zal ik proberen het verslag over de trail af te maken.

Welterusten ...

We begonnen vroeg aan het ontbijt, maar het was zo vroeg dat ik met moeite wat naar binnen kreeg, zou het de spanning zijn om aan de Inca trail te beginnen? Met een busje werden we naar Ollantaytambo gebracht (1 1/2 uur rijden) om nog een ontbijtje te nemen daarna werden we naar Chilca (45 min.) gebracht waar het startpunt (km 82) van de trail is. Onder het bord “Inca trail” de traditionele foto maken van de groep die er op dat moment nog fit uitzien.

Maar dan gaat het echt gebeuren, na het checkpoint, steken we via een brug de Urubamba rivier over. Onze gids Freddy vertelt onderweg veel over de flora en fauna. Na een paar uur wandelen vraag ik mij nog steeds af waar we aan begonnen zijn, we dachten dat het eerste traject makkelijk zou zijn maar dat valt best tegen. Na een paar uur wandelen, bereiken we de archeologische plek: “Llactapata” waar we een tijdje hebben zitten genieten van de omgeving, met prachtig uitzicht op de ruïnes. Omdat onze groep uit vele nationaliteiten bestaat moet de gids in twee talen uitleg geven waardoor wij meer tijd hebben om foto´s te maken. Freddy gaf aan dat we niet in Wayllabamba blijven overnachten maar doorlopen naar het volgende kamp om de grote groep hikers voor te blijven, zodat we meer kunnen genieten van de trail. Na ongeveer 6 uur en 40 minuten kwamen we vermoeid aan op de campingplaats waar de dragers het kamp al hadden voorbereid.
Nu even overleg hoe we morgen verder gaan, de bedoeling is om morgen twee bergpassen te nemen (4200m en 3800m) zodat dag 3 wat makkelijker zou worden. De zorg was of wij in staat zouden zijn om beide passen te nemen, de eerste dag koste veel moeite tijdens de klim. Tot slot besloten we om dat morgen te bepalen na de eerste bergpas.

Vandaag beginnen we aan de zwaarste wandeling, om 6:20 gestart, na ongeveer 2 uur klimmen had ik het al aardig in de benen en kwam het vaak in mij op om het op te geven, regelmatig vroeg de gids, gaat het goed? waarop ik antwoorde "bien" (alles goed), maar de werkelijkheid was anders. Na verloop van tijd werd het minder steil waardoor het iets beter ging en na ca. 4 uur bereikten we boven verwachting van de gids de top, 4200 m. Freddy feliciteerde ons met het eerste succes en had een verrassing voor ons: een fles Champagne werd geopend om deze prestatie te vieren. Deze top heet Warmiwañusca, of ook wel “dode vrouw” genoemd. Nu de afdaling naar ca. 3580m waarvan ik dacht dat het makkelijk zou zijn, niets is minder waar, het koste mij enorm veel moeite om af te dalen. Wat een belasting voor de enkels. Na 2 uur afdalen bereikten we ons kamp Pacaymayo waar de lunch weer prima verzorgd was, na een uurtje uitgerust te hebben besloten we toch maar om ook de tweede pas (Runku Rakay Pas) te doen, weer 400m klimmen dus. Onderweg naar de top begon het te regenen, dat was wel jammer, het heeft ook zijn voordelen we zagen een mooie regenboog met op de achtergrond de bergen. Na een paar uur weer een overwinning, de tweede pas was bereikt, na een korte rustpauze begonnen we weer aan een afdaling en na totaal ruim 9 uur gewandeld te hebben kwamen we als laatste van de groep aan op de campingplaats.

Gelukkig we mochten een uurtje langer blijven slapen na de grote inspanning van gisteren. Eindelijk werden we voorgesteld aan onze dragers en de kok die elke dag een fantastische prestatie leverden, onbegrijpelijk hoe ze met volle bepakking de berg op rennen. Vandaag zouden we gaan afdalen volgens onze gids, helaas begon de wandeling met een aardige stijging. We wandelden door het oerwoud waar we konden genieten van de fauna en flora, prachtige orchideeën in allerlei kleuren. Na ruim 4 uur wandelen bereikten we de camping waar uiteindelijk alle groepen samenkomen om aan het laatste traject te beginnen. Op deze camping hadden we gelegenheid om te douchen, met koud water weliswaar, erg koud water maar toch knap je daar van op. Snel nog even naar de ruïne Wiñay Huayna (altijd jong) en genieten van de terrassen die door de Inca´s zijn aangelegd. Tijdens het laatste diner werden we door de kok getrakteerd op een taart en hebben we afscheid genomen van de dragers. Vroeg naar bed om morgenochtend heel erg vroeg op te staan.

3:30 uur, tijd om op te staan, om 4 uur vertrekken we. 10 minuten lopen (in hoog tempo) naar het checkpoint die pas om 5:30 uur opengaat. Helaas regent het, maar we zijn als derde groep bij de poort. Daarna nog ongeveer 4 km naar Inti punku (Zonnepoort) maar eerst nog een laatste verrassing van een ontzettend steile trap naar boven, na even te rusten en moed verzameld te hebben gingen we er voor. Boven aangekomen een enorme teleurstelling, we stonden in de wolken en zagen niets anders dan mist, terwijl ik graag Machu Picchu aan onze voeten had zien liggen.
Jammer maar we moesten toch weer verder, 45 minuten afdalen in de hoop dat het zal opklaren. Aangekomen bij het restaurant snel een Cola gedronken (lekker na 3 dagen wandelen).
Allen weer verzamelen voor de rondleiding door de stad Machu Picchu, een verschrikkelijk mooie ervaring en dankzij de nevels tussen de bergen een mysterieuze omgeving. Na een paar uur rond gewandeld te hebben en een serie mooie foto´s op zak besloten we om met de bus terug te gaan naar Aguas Calientes, gelegen in het dal waar we als groep gezellig de lunch hebben genuttigd en afscheid hebben genomen van Freddy die ons een onvergetelijke tijd heeft gegeven.

Nog wat tijd doorgebracht in het dorp en om 18:45 uur met de trein terug naar Ollantaytambo waar we weer werden opgewacht door een busje die ons terugbrengt naar Cusco waar we om 23:00 uur aankwamen. Eigenlijk veel te laat omdat we weer moesten voorbereiden voor de trip naar de jungle.

We vertrekken vanuit Cusco met het vliegtuig naar Puerto Maldonado. Op het vliegveld hoorden we dat er wat vertraging was vanwege het wolkendek rond Cusco. Bij aankomst hoorden we dat we in konvooi en onder politiebegeleiding naar de boot moesten in verband met stakingen van de mijnwerkers, die van de regering belasting moeten gaan betalen. We hebben eigenlijk niets gemerkt van de manifestaties. Met de boot ongeveer 45 minuten varen over de rivier Tambopata en rivier Madre de Dios daarna nog 3 km lopen over een smal modderig pad naar een kanaal waar de boten klaar lagen om ons over het meer naar de lodge te brengen. De omgeving is prachtig en worden overstelpt met dieren geluiden. De lodge ligt verhoogt boven het meer met een fantastisch uitzicht.

We sluiten de avond af met een korte wandeling rond de lodge in het donker om kennis te maken met het nachtleven van de dieren, zoals: slangen, Tarantula´s, spinnen, etc.

Er lag een jonge Bushmaster (giftige slang) vlak bij de lodge, deze is de giftigste slang in deze omgeving en in staat met zijn gif een mens te doden. Eigenlijk wel eng als je s´avonds hier rond loopt.

Om dieren te zien moet je vroeg op, zo gezegd zo gedaan. Het plan voor vandaag is een boottocht over het meer, op zoek naar Lobos del Rio (otters), tevergeefs want we konden ze niet vinden. Je bent hier altijd afhankelijk van de dieren. Uiteindelijk werden we verrast door groep kapucijner aapjes die fruit zaten te eten in de bomen. Rond de middag een wandeling door het oerwoud en kijken wat we zouden tegenkomen. De gids gaf uitleg over de planten en hun medicinale werking, daarnaast zagen we veel vlinders in allerlei kleuren geel, oranje blauw, etc. moeilijk te fotograferen omdat ze altijd in beweging zijn of hun vleugels samenvouwen. s´Avonds nog een poging op het meer om de otters te bekijken, en ja hoor we vonden de familie die aan het vissen waren, een mooi gezicht 5 otters met 2 jongen. De tocht werd voortgezet met het oversteken van het meer om wederom de kapucijner aapjes te bekijken, dit keer waren ze druk aan het spelen in het struikgewas. Een prachtig gezicht hoe ze van de ene top van de boom overspringen naar de andere.

Gelukkig is het programma wat ruimer opgezet en hebben we tussen de activiteiten door tijd om wat te rusten.

Om 5 uur in de boot om het meer over te steken en een stukje te wandelen naar een locatie waar papagaaien een boom kaal eten, voornamelijk de schors, deze gewoonte blijkt een bescherming te zijn voor de maag zodat ze daarna giftig fruit kunnen eten. We kunnen er lang van genieten maar de gids maakt ons er op attent dat we weer terug moeten om op tijd in de lodge te zijn voor het ontbijt. Op de terugweg zagen we nog een luiaard hoog in de boom zitten die heel langzaam hoger klom. s´Middags nog een rondje lopen door de jungle, we hebben niet veel dieren gezien, alleen een paar donkere vogels met gele vleugels en een paar aapjes die hoog in de boom lagen te slapen. Voor het avondeten even snel onder de douche, in de douche bleek aan het plafond een grote spin te zitten (10 cm), dat is schrikken, het personeel er bij gehaald om hem te laten verwijderen. Tegen het vallen van de avond nog een keer op zoek naar otters, helaas niets gevonden. Op de terugweg werd het snel donker en schenen we met een zaklamp over het water op zoek naar kaaimannen, het licht weerkaatst in de ogen van de kaaiman en zien dus alleen de ogen langs de oever. Even later had een andere boot een krokodil gelokaliseerd dus wij er ook op af. Vlak bij de boot hebben we een paar foto´s van hem gemaakt.

Nog een laatste kans om de grote papagaaien te zien op de wandeling terug naar de rivier. Het voorstel van de gids was dus om weer eens vroeg op te staan. Na de gebruikelijke tocht over het meer voeren we een smal kanaal in naar de aanlegsteiger, een mooi gezicht van de vegetatie en bomen die gewoon met hun stam in het water staan. We begonnen weer aan de wandeling over het modderige pad, halverwege wachten we op de papagaaien en met veel geduld hebben we een stelletje papagaaien kunnen zien. Nog een half uurtje verder te lopen bereikten we de rivier Madre de Dios en stapten we in de boot naar Puerto Maldonado.
Op het vliegveld aangekomen, werden we geroepen: Luisa! Dirk! bleken bekenden te zijn uit Valverde del Camino (Spanje) ongelofelijk!

Bij aankomst in Lima nog even snel naar het Parque de Amor, wat verschrikkelijk tegenvalt als je Barcelona kent. Aansluitend even naar de pier La Rosa Nautica om wat foto´s te maken van de kust.

Morgen onze laatste dag in Lima, we gaan nog even het centrum bekijken en daarna naar huis.

Goede Vrijdag in Lima, een dag met processies. De gehele binnenstad afgesloten voor het verkeer. Wat een mensen op straat om Goede Vrijdag te vieren. Wij wandelen nog even door het centrum om wat fotos te maken van de kerken. Normaal mag je binnen niet fotograferen, overal hangen bordjes "No Photo" maar vandaag fotografeerd iedereen, voor ons dus ook een ideaal moment om een aantal dingen vast te leggen.

We zitten nu in het hotel te wachten op de taxi, vanavond om 8 uur vliegen we terug en zit de reis er weer op. We hebben een geweldige tijd gehad en genoten van de gastvrijheid van het land.

Op de luchthaven van Lima nog even een door de controle, moet onze handbagage gecontroleerd worden door een specialist in oudheden i.v.m. de hoeveelheid keramiek die we in de tas hadden. Maken wij weer mee!

Onze vakantie gestart met een rondreis in het noorden waar de geschiedenis van Peru begon met de Chavin, Mochica en Chimu cultuur, we volgden deze culturen tot aan de Inca´s die werden verslagen door de Spanjaarden en Peru wisten te bezetten op zoek naar het goud om vervolgens weer verjaagd te worden om de Republiek Peru te vormen.
We hebben prachtig weer gehad zodat we maximaal konden genieten van de cultuur, natuur en het eten. Om met het eten verder te gaan, we hebben de Peruaanse keuken uitgebreid geprobeerd, Cuy, Alpaca, Cebiche, Chicha Morada en Pisco Sour en niet te vergeten thee van Coca bladeren.
In Arequipa een aardbeving meegemaakt waarbij we niet goed wisten hoe we hiermee om moesten gaan, terwijl het voor de bevolking gebruikelijk is 3 - 4 bevingen per dag te voelen.
In de Canyon de Colca hebben we genoten van de overvliegende Condors en de warmwater bronnen die we helemaal voor ons zelf hadden.
De drijvende dorpen op het Titicaca meer, iets nieuws wat we nog nooit hadden meegemaakt. De imposante Inca constructies in de omgeving van Cusco hebben op ons een grote indruk achtergelaten.
Toen kwam het hoogtepunt een wandeling over de Inca trail waar we lang over getwijfeld hebben of het wel wijs was om dit te doen. Een belevenis om nooit te vergeten, de moeite die het ons koste, vele momenten van we keren om en toch maar door gaan en onze fysieke grenzen verlegden, dan uiteindelijk de vreugde dat we Inti Puntu hadden bereikt, om vervolgens vol emoties af te dalen naar de stad Machu Picchu.
Bij het Sandoval Lake hoopten we een beetje te kunnen uitrusten, wat aardig is gelukt ondanks het feit dat we iedere ochtend vroeg uit bed moesten om op excursie te gaan op het meer. Het was zeker de moeite waard, we hebben heel veel dieren gezien, papagaaien, spinnen, diverse apen, tarantulas, een familie otters, luiaards, etc. Er waren gasten in de lodge die bijna geen dieren hadden gezien, dus mogen wij weer van geluk spreken.
Bij terugkomst in Lima heel veel mensen op straat om de processie van “Christo de los Milagros” te zien.
Wij kunnen nog maar een ding zeggen, vriendelijke mensen die altijd voor ons klaar stonden, we werden altijd netjes opgehaald en naar de volgende bestemming gebracht, we zijn daarom heel erg tevreden over de organisatie van deze reis, Inkandina uit Lima verdient een 10+.